50 kilometer molentocht in woord en beeld
ALBLASSERDAM - De zon scheen mooi, er was weinig wind en de wind die er stond, stond in de lengte van de tocht. Om dus zoveel mogelijk van deze wind gebruik te maken, was Alblasserdam het ideale startpunt van de route, aangezien het laatste gedeelte dan grotendeels voor de wind kon worden gereden. De 50-kilometerroute volgt de volgende plaatsen vanuit Alblasserdam: Alblasserdam, Oud-Alblas, Bleskensgraaf, Molenaarsgraaf / Brandwijk, Ottoland, Goudriaan, Groot Ammers, Streefkerk en Kinderdijk. Het rondje Kinderdijk, zoals deze 50-kilometerroute genoemd wordt, kan met recht een molentocht genoemd worden, want overal waar je komt, kom je weer zo'n prachtige Nederlandse molen tegen.
Waar het weer schitterend was, viel dit helaas niet over het ijs te zeggen. De organisatie had dit al aangegeven, namelijk dat ze na veel wikken en wegen de Molentocht ternauwernood hadden laten doorgaan en dit vooral aan de ijskwaliteit lag. De slechte ijskwaliteit kwam duidelijk naar voren in een enorm aantal scheuren, waardoor veel schaatsers onderuit gingen. Dit veroorzaakte natuurlijk een flink aantal EHBO-gevallen.
Die EHBO-gevallen betroffen, wonderlijk genoeg, veel geoefende schaatsers. Dit komt, omdat zij gewend zijn op het mooie gladde ijs van een (binnen)ijsbaan te schaatsen en hun ervaring hen dan juist op het slechte ijs de das om doet. Deze molentocht moest, vanwege de vele, diepe scheuren, secuur, vooruitkijkend en met aangepaste snelheid verreden worden. Daarbij kwam ook nog dat het ontzettend druk was en op vele stukken gewoon gevaarlijk was vanwege de mensenmenigte, om snel te schaatsen.
Het ijs was op z'n slechtst in de buurt van Molenaarsgraaf en Ottoland, waar hele plassen water op het ijs lagen. Ook bij Goudriaan en op de Boezem bij Alblasserdam, was het ijs erg slecht. Het mooiste ijs was te vinden tussen Groot-Ammers en Kinderdijk, waar eigenlijk echt kon worden geschaatst, hoewel ook daar best nog wat scheuren zaten.
Duizenden mensen, zowel jong als oud, genoten zo van deze prachtige schaatstocht met een geweldige organisatie die zich keihard heeft ingezet om de tocht tot een succes te maken. We hadden hem niet willen missen.
Een molentocht begint natuurlijk met: Inschrijven en in Alblasserdam gebeurde dat in hotel/restaurant 'Het wapen van Alblasserdam'. Een lange rij, zo omstreeks 10:00. Het bleek echter heel snel te gaan.
Even N.A.W.-gegevens invullen op de deelnemerskaart en er kan gestart worden.
Het startpunt van de route in Alblasserdam, onderaan de dam.
Brug over de boezem
De Oude Torenbrug in Alblasserdam, door de lokale bewoners vaak 'nieuwe oude torenbrug genoemd', een wat grappige naam, maar voor Alblasserdammers is dit de zgn. nieuwe ontsluiting van Alblasserdam.
Het eerste controlepunt bij Alblasserdam
Oud-Alblas
IJsvegen met een minitractor. Als je moe of lui bent, pak je die dan beet en laat je jezelf een eind voortslepen. De echte schaatsers halen hem echter gewoon in. ;)
Bleskensgraaf, met natuurlijk de molen van Bleskensgraaf
Molenaarsgraaf
Brandwijk
Bij Ottoland moest men een lage brug nemen. Dan krijg je dit soort taferelen. Aan de andere kant was een fotograaf bezig foto's te maken, die gekocht konden worden.
Even plassen, dat moet ook gebeuren. Ligt vuildam hier niet in de buurt? ;)
Dan volgt Goudriaan, met de molen van Goudriaan
Even een broodje halen bij 'Koek en Zopie'. Belangrijk en onmisbaar op het ijs. De echte bikkel neemt natuurlijk zelf al zijn eten en drinken mee, maar even iets lekkers halen en kunnen halen is wel zo fijn.
Voor controlepunt Groot-Ammers moest eigenlijk het langste stuk gekluund worden. Vervolgens mocht je na een paar honderd meter al weer rechtsomkeert maken en het lange stuk weer terugklunen.
Omdat Streefkerk niet zelf op de route ligt, had men het plaatsnaambordje maar op het ijs geplaatst.
De vaart tussen Groot-Ammers en Kinderdijk had het mooiste ijs van de route. Hier kon echt vaart gemaakt worden. Toch bevatte ook dit ijs verraderlijke scheuren en het was dan ook maar goed dat ook in dit stukje 'niemandsland' op diverse plekken EHBO-posten waren opgezet.
De beroemde molengang van Kinderdijk blijft toch altijd bijzonder boeien. Vooral in dit soort winterse omlijsting. Er zijn maar weinig globetrottende toeristen die het voorrecht hebben de molens vanaf de schaats te bezien.
De witte molen bij Alblasserdam. Vanaf hier is het een 'wippie' naar controlepost 1. Daarna kon je weer in Alblasserdam een medaille halen, als je dit wilde.
